Chorzy psychicznie są traktowani niekiedy jak druga kategoria człowieka. Nie tylko u lekarzy, lecz także w środowisku, w którym żyją. Dopóki ktoś nie wie, że chorujesz – jest fajnie. Później już cię nie chcą np. wśród znajomych, związkowo itd. To przełamywanie stereotypów, walczenie o każdy dzień, szukanie pasji… Udowadnianie? Ale sobie czy komuś? Że można w miarę normalnie funkcjonować, biorąc leki na stałe, codziennie, na zawsze?
    "Być jak Ćmy" to wycinki życia z autorki, zmagającej się ze zdiagnozowaną w wieku 16 lat schizofrenią.