Klasyka, która odmieniła teologię XX wieku i na nowo postawiła pytanie: kim był Jezus?
Kiedy książka Alberta Schweitzera ukazała się po raz pierwszy, świat teologii wstrzymał oddech. Schweitzer odważył się po raz pierwszy odtworzyć całą historię badań nad Jezusem, ujawniając, że każda grupa badaczy tworzyła swój własny wizerunek tej postaci. Nie oznacza to jednak, że autor nie pokusił się o własną rekonstrukcję historii Jezusa, która później przeszła do leksykonów teologii pod nazwą „konsekwentnej eschatologii”. Ks. prof. A. Skowronek z Akademii Teologii Katolickiej w Warszawie napisał, że temu "mistrzowskiemu resumé […] odznaczającemu się pisarską namiętnością, maestrią słowa i estetyczną doskonałością przysługuje miejsce w literaturze światowej".

Albert Schweitzer (1875-1965), laureat pokojowej nagrody Nobla z 1952 r., profesor teologii na Uniwersytecie w Strasburgu, doktor filozofii, muzykolog, a jednocześnie… lekarz, który z godnym podziwu zaangażowaniem tworzył szpital w sercu Gabonu. Tam właśnie każdego dnia etyczne wymagania przekładał na codzienną pracę z pacjentami, obdarzonymi przez los wyłącznie cierpieniem.